Η προσέγγιση αυτή έχει να κάνει με το γευστικό σύστημα, όπου η πρόσληψη δηλαδή των γευστικών ερεθισμάτων και η επεξεργασία αυτών από τον εγκέφαλο, επηρεάζουν αισθητικοκινητικά το παιδί και κατ’ επέκταση επηρεάζονται και οι άλλοι σημαντικοί τομείς, όπως η ομιλία, η στάση κ.ά.
Ο πρωταρχικός στοματο-κινητικός μηχανισμός, το πρότυπο δηλαδή την απομύζησης-κατάποσης-αναπνοής, παίζει σημαντικότατο ρόλο στην αισθητικο-κινητική οργάνωση του παιδιού και μπορεί σαφέστατα να επηρεάσει και τομείς όπως το λογο, την ομιλία, τη σίτιση, αλλά και τομείς που δε σχετίζονται με το στόμα, όπως το στασικό έλεγχο, τον οπτικο-κινητικό συντονισμό (eye-hand coordination), τη συναισθηματική ωριμότητα.
Ενώ οι στοματοπροσωπικές προσεγγίσεις για παιδιά με νευρολογικά προβλήματα στοχεύουν κυρίως σε δυσλειτουργική σίτιση, πρόσφατες κλινικές μελέτες με παιδιά που παρουσιάζουν αναπτυξιακή καθυστέρηση ή/ και δυσλειτουργία αισθητηριακής επεξεργασίας έδειξαν πως υπάρχει μία σοβαρή συσχέτιση μεταξύ στοματοπροσωπικής και αναπνευστικής δυσλειτουργίας με πολλά και διάφορα προβλήματα αισθητηριακής ολοκλήρωσης και αισθητικοκινητικά προβλήματα.
Το πρωτόκολλο M.O.R.E περιλαμβάνει τη συσχέτιση μεταξύ του συγχρονισμού απομύζηση/κατάποση/αναπνοή (ΑΚΑ) με τη συμπεριφορά, τη μάθηση, την στασική ανάπτυξη, τη σίτιση, την επικοινωνία, την εγρήγορση, την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη, ακόμα και με τα κοινά προβλήματα υγείας σε παιδιά. Κατόπιν αναλύει τη συσχέτιση αυτών των πληροφοριών με θεραπευτική παρέμβαση σε παιδιά που παρουσιάζουν αναπτυξιακές διαταραχές και διαταραχές αισθητηριακής επεξεργασίας, κλινικά παραδείγματα και εργαστήρια. Τέλος δίνει στρατηγικές για γραπτή αναφορά αυτών των δυσκολιών και καθοδήγηση για την ανάπτυξη προγραμμάτων θεραπείας.
Πηγή: pedin.gr